Nog een boom

Deze boom, een Plataan,  heeft me de afgelopen week vergezeld. Ik zag langzaam de kleuren geler en bruiner worden, alleen de jongste en kleinste bladeren bleven nog even groen. Er zat verder weinig leven in de boom. Nu en dan wat Eksters die een groepje Houtduiven zaten de pesten, verder wel eens een klein vogeltje, niet te determineren, ik had mijn kijker niet bij me. In de haast om hier te komen vergeten. Op een avond dacht ik weer vogeltjes te zien, maar het bleken een paar vleermuizen te zijn. Nog druk fladderend op zoek naar insekten. Ik dacht dat vleermuizen al weg waren. Niet dus.
Verder heb ik hier een nascholingscursus menskunde gevolgd, alhoewel ik bijvoorbeeld nog wist dat het cerebellum de kleine hersenen waren, een vene een ader en een arterie een slagader.
De docenten van de cursus waren de neurologen die hun college aan bed meestal begonnen met een samenspraak in het Latijn met neurologen in de dop. Allemachtig wat weten die jongens en meisjes al veel. Ik verzocht dan vriendelijk om hun gesprek te vertalen in het ABN. Dat deden ze uiteraard. Zo kwam ik te weten dat één van m'n vier halsslagaders dicht zit en dientengevolge d.m.v een propje mijn coördinatiecentrum voor het lopen aantastte. Vorige week maandag stuiterde ik door de slaapkamer en werd met sirene en blauw zwaailicht naar Nieuwegein gebracht. Ik denk dat ik geluk gehad heb, ik ben weer thuis door de medische wetenschap,  fysiotherapie en de voortdurende aandacht van mijn geliefde en onze kinderen.
Helaas mag ik drie maanden geen auto besturen. De Kolganzen zullen het zonder mij moeten stellen.