Na een hectisch medisch jaar wagen we het erop en zijn, zoals altijd in november, neergestreken in een bosrijke omgeving. We zitten weer eens op de Veluwe, verveelt nooit, en genieten van de vogels, de paddestoelen, de Eekhoorns ( zo straks drie dichtbij) en de herfstkleuren. We hebben de mantelzorg meegenomen en dat lukt na even wennen uitstekend. Ik heb weer tijd om te fotograferen ook al is het door het raam heen.
We komen zaken tegen die we in de polder nog nooit gezien hebben zoals op bovenstaande foto: rond het park waar we verblijven staat een raster van pak weg een meter hoog. Een hek wordt wel meer gebruikt om je eigendom aan te geven of om beesten binnen of buiten te houden. Het vreemde aan dit hek ( raster) is de bovenkant. De bovenste 20 centimeter is voorzien van een dubbel gevouwen stuk kippengaas. Een fijnmazig manchet volgens het bordje dat hier en daar bevestigd is.
Het gaas is aangebracht door leden van de Vereniging het Edelhert, te lezen op hun website. Na wat zoeken heb ik ook de bedoeling op Internet gevonden: een Edelhert en een Ree springen met wat moeite over een dergelijk raster. Soms gaat het mis en blijven de achterpoten achter de bovenste draad haken. Het dier hangt zichzelf op aan de achterpoten, met vaak kwalijke gevolgen. Verwondingen en soms breuken, veel dieren overleven het niet. Door de bovenste 20 cm. te bespannen met dubbel gevouwen kippengaas wordt voorkomen dat de achterpoten bij een te laag ingezette sprong blijven haken. Damherten kunnen veel hoger springen.
Nooit gedacht dat dit vakantiepark bezocht wordt door een Edelhert en een Ree.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten