Als een waslijn op maandag. De hemden hangen te drogen, de luiers zijn uitgespoeld en de lakens zijn al droog. Van condensdrogers hadden onze moeders vroeger nog niet gehoord omdat ze er niet waren. Altijd , met regen en vorst hing de was buiten. Als het had gevroren kraakte de was zo lekker als je het heen en weer zwaaide. Nou dan zwaaide er ook voor mij wat, want je moest van de bevroren was afblijven. De vezels zouden kapot gaan.
Hier hangen wat Berkenzaadjes in een webdraad. Heel toevallig , maar wel grappig. Zo licht dat ze werden gevangen , gepakt en geplakt door het spinsel. Je moet het wel willen zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten