vrijdag 19 december 2014
Wachten op voer.
Wachten kan soms lang duren en moet je vechten tegen de slaap. "Wanneer komt die man nou eens met z'n voer? Als het te lang duurt vertrekken we naar verderop, maar het voer hier is lekkerder." Zo kunnen we nog wel een poosje doorgaan: menselijke eigenschappen toekennen aan dieren, maar ook planten en dingen. Antropomorfisme noemen we dat. Moet je mee oppassen in de wetenschap. Alleen in een fabel wordt het altijd gebruikt en is het onmisbaar. In RondUit, het IVNblad, werd eens geschreven over een Buizerd die bedroefd in de boom zat te kijken toen het nest was verwijderd. Of die Knobbelzwaan, die onlangs niet van het spoor wilde omdat de partner was verongelukt, ook bedroefd was en verteerd werd door liefdesverdriet ? We weten niet hoe dieren in zo'n situatie zich voelen.
Vanuit de Lijsterbes hebben de Turkse Tortels een fraai zicht op de voerplek en gaan straks lekker bikkelen als die man met het voer geweest is. Dat is menselijk, maar zeker dierlijk.
Goed weekend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten