IJsbloemen

Toch nog een nachtvorstje, misschien voorlopig de laatste? Gisterochtend, vanochtend wat minder, zaten de auto's vol met ijsbloemen. In ons dubbelebeglazing- tijdperk kennen we ze niet meer. Vroeger ging je als kind in de winter altijd 's ochtends  eerst naar het dikbebloemde vensterraam. En dan een gaatje blazen in de bloemen met je warme adem. Niet met je handen, want werd het raam weer vies.  Nog meer geblaas en dan werd het groter en zag je dat er sneeuw gevallen was, of zoals nu zo vaak , juist niet.
Vanmorgen zag ik dat in een bepaalde straat de ijsbloemen op de geparkeerde auto's  een heel andere vorm hadden als die op ons parkeerpleintje.  In die straat hadden alle auto's dezelfde vorm ijsbloemen. Ra, ra, hoe kan dat? Jammer dat ik m'n camera niet bij me had.
IJsbloemen ontstaan doordat de buitenkant van het raam onder het vriespunt komt en binnen de luchtvochtigheid hoog is zodat de wateratomen bevriezen, kristalliseren, bij een vuiltje of krasje op het raam. Deze ijskristallen vormen op hun beurt weer nieuwe groeipunten voor het bevriezende water.Zo ontstaan er fraaie structuren.