Neem me niet kwalijk, bezoekers, ik heb het alweer over ganzen. Jullie moeten er maar mee leren leven. Als dat ganzenvirus eenmaal in je bloed zit, wat een cliché, ben je niet meer te stoppen. Vooral als je het moet hebben over een hier zeldzame gans: een Roodhalsgans. Op de foto duidelijk opvallend onderaan rechts. Een prachtbeest. Genomen door mezelf, als ik me goed herinner, in polder Groot Mijdrecht. Ze zwerven wat mee met andere soorten. De meeste Roodhalzen overwinteren in het gebied langs de Zwarte Zee in Roemenie en Bulgarije. Elke winter zwerven er in Nederland een paar rond. Ook in onze polders. Heel merkwaardig is dat de eerste altijd wordt ontdekt door Marianne Wustenhoff, van de Vogelkijker. Haar weblog staat bij mijn favoriete weblogs. Volgens mij heeft ze een deal met de Roodhalzen. Zo ook nu weer, vanmiddag langs de Botsholse Dwarsweg. Doet er niet toe , als ze maar gezien worden. Zo had ik enkele jaren geleden het geluk er een te ontdekken vanuit m'n zolderraam. Vanachteren vallen ze tussen de Kolganzen niet op, door ongeveer dezelfde tekening, opzij gezien zijn het beauties. En dat zijn ze.
Zijn bij jullie de oliebollen al op?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten