Rondje Ronde Venen.

Eindelijk weer eens de mogelijkheid de polder in te gaan. Gelukkig wordt mijn mantelzorg wat makkelijker, mijn vrouw doet steeds meer dingen zelf. Toch heb ik na een uurtje even gebeld hoe het met haar ging. Zoals vroeger zat ze te ontbijten en de krant te lezen.
Eergister kwam ik terug van Leon en Annie, kaasboer en -boerin aan de Demmerik, en ontdekte langs Molenland richting kinderdagverblijfboerderij een grote groep Kolganzen. Geen telescoop, dus ook geen halsringen. Vanochtend weer daar naar toe en er zaten nog veel meer Kollen. Ganzen komen vaak een paar dagen naar dezelfde weilanden, zeker als het hen goed smaakt en ze niet worden verstoord. Op Molenland zit je hier eerste rang: zon in de rug en wat hoger voor het betere uitzicht. Helaas maar twee halsringen onder de 1500 ganzen. N23 lime en EZN zwart. Van de eerste zijn er in het computerprogramma nog geen ringgegevens ingevoerd door de ringers. Pas geringd dus en EZN is in 2001 geringd in Eemdijk. Nog nooit hier in de Ronde Venen afgelezen. Veel in Duitsland bij  Kleve langs de Rijn te zuiden van Emmerich. Plotseling een knal , waarschijnlijk afkomstig van een inwoner die de ganzen wilde wegjagen, de hele groep op de vleugels en ze vlogen toen vooral naar de familie Peek langs de Bovendijk. Echter te ver weg.
Rond gereden, uiteindelijk langs de Botsholsedwarsweg weer zo'n 1000 Kolganzen. Ver weg, met moeite een Kolgans met een V, een R en een......was het nou een N of een H? Een deel van de halsring was helemaal zwart, waarschijnlijk door vervuiling met modder of iets dergelijks was de ring moeilijk afleesbaar. Twee pootjes aan de bovenkant, twee aan de onderkant. VRN is in 2006 voor het laatst afgelezen door Bodo Kreisel in Duitsland en zal dus wel dood zijn. VRH is  bijna een meubelstuk in de Ronde Venen, het vaakst in deze contreien afgelezen, dit voorjaar nog door Marianne W. langs de Proostdijerdwarsweg. Een echtpaar met halsringen was zo vriendelijk om te gaan zitten en daar het gras nog behoorlijk lang is werd het mij onmogelijk gemaakt ze af te lezen.
In de Waverhoek viel al gauw een vogeltje op dat op een rietsigaar , Lisdodde, ging zitten en een Roodborsttapuit bleek te ziijn. Winterkleed. Op de plas toevallig een grote vogel nader bekeken en dat was een exoot pur sang, een Flamingo. Zie foto. Ontsnapt, want ik zag op waarneming.nl dat collega-vogelaar Roy de Dood een kleurring aan de poot had gezien. Op mijn foto staat de vogel in te diep water om de pootring te zien.
Al met al een leuk ochtendje.