Vanmiddag plotseling een grote libel in de tuin en uiteindelijk op een schutting. Gauw naar boven om m'n camera te halen. De macro zat erop, dus direct aan de slag , maar niet te dichtbij. Van de plm. 24 foto's de allerlaatste behoorlijk scherp , de rest niet te gebruiken. Oorzaak: bewegingsonscherpte door uit de hand fotograferen ( en niet vanaf een statief) en te dichtbij. Wanneeer leer je het eens, Sneuper!! Alleen de kop en het borststuk zijn scherp, de rest niet. Kleiner diafragma gebruiken ( hoger Fgetal) om de scherptediepte te laten toenemen.Ik blijf met deze materie worstelen.
De Veldgids Libellen erbij gepakt, heb ik nodig , want de kennis vroeger vergaard in m'n jeugdbondtijd , en ik ook aan libellen deed, is verdwenen en achterhaald. In die tijd hadden we nog nooit van een heidelibel gehoord, wel van de Sympetrumfamilie. Vaak Sympetrum vulgatum gevangen en gedetermineerd. Wat we met azijnether uitspookten zal ik niet verklappen, maar fraai was het, achteraf gezien , niet. Met het standaardwerk in de hand kom ik uit op een Bruinrode Heidelibel(Sympetrum striolatum). Veel kenmerken kan ik vanaf de foto niet verifieren, alleen het in de gids vermelde kenmerk dat een Bruinrode heidelibel een cilindrisch achterlijf heeft , en de andere een knotsvormig, is voor mij reden om het een Bruinrode te laten zijn. Maar wie het beter weet mag het zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten